birçək — is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V.. 2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
divan-dərə — dan. köhn. bax divan 1. <Aydəmir:> Mən deyirdim, divan dərə görməmiş qız qapılara düşməsin. C. C.. <Qədir:> Divan dərə qapısı görməmişəm. Birinə güldən ağır söz demirəm. M. C.. Mən saç birçəyimi divan dərə qapısında ağartmışam. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mum — is. <fars.> 1. Bal arılarının hazırladığı və şan düzəltmək üçün istifadə etdikləri maddə, habelə ona oxşar bitki maddəsi. Arı mumu. Bitki mumu. – <Mirzə Heydər:> Heç bir az mum olarmı səndə? Ə. H.. Mum kimi – 1) qatı; bərk olmayan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balabirçeg — (Bakı) birçək, bəzək məqsədi ilə qadınların qoyduğu saç … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
